اعتراف میکنم اینک در حسرت روزهای شیرین با تو بودنم

 باور نمیکنم اینک بی توام

 کاش میشد دوباره بیایی و یک لحظه دستهایم را بگیری

 کاش میشد دوباره بیایی و لحظه ای مرا ببینی

 تا دوباره به چشمهایت خیره شوم ،  

 تا بر همه غم و غصه های بی تو بودن چیره شوم...

 کاش میشد دوباره بیایی و لحظه ای نگاهت کنم ، با چشمهایم نازت کنم

 در حسرت چشمهایت هستم ، 

 چشمهایی که همیشه با دیدنش دنیایم عاشقانه میشد

 بگذار اعتراف کنم که بدجور دلم هوایت را کرده

 در حسرت گرمی دستهایت ، تا کی باید خیره شوم به عکسهایت ،

هنوز هم عاشقم ، عاشق آن بهانه هایت...